Cyle blisko při wjesnym puću steji před žiwnosću Marje Šołćineje čo. 10 jednory kamjentny křiž. Pozłoćany corpus wisa na železnym křižu. Zwěsćić so njedataj dypanej pismikaj P.F. z lětom 1832. "O Jězu, kiž sy ćerpjeł za nas, hladaj z miłym wóčkom na nas, daj přewinyć nam spytowanja", čitaja nimoducy. Křiž steješe zwoprědka na druhej stronje puća. W křiwicy měješe so puć powjetšić a tak přestaji 1933 Jan Rjenč křiž na swoje. Wot toho časa so Rjenčec – Šołćic wo cuzy křiž staraja, posledni raz ponowichu jón 1957. Stari ludźo měnja, zo je to Hetašec křiž. Hetašec bydlachu napřećo Rynčecom, dźensa je swójba wotemrěła.
žórło: Mikławš Kokla ze Sernjan, "Swjate křiže w serbskim kraju", wozjewjene w Katolskim Posole 1968
přełožk z němčiny: radyserb
Bjarnat Šołta da křiž 1996 ponowić (B.Š. 1996) a hrónčko na tafličce je dale te same. Wokoło křiža je rjany drjewjany płoćik a w zahrodce kćěja kwětki, wo kotrež so Marja Šołćina stara.